yorğan-döşək — top. Yorğan, döşək, balışdan ibarət yatacaq ləvazimatı. Hamı aptekxanalarda taxtabiti tozu satırlar, get bir az al, səp yorğan döşəyin ətrafına! N. V.. <Səlimə:> Ay Qurban, yuxun gəlirsə, yorğandöşək salım, bir az yat. Ə. H.. ◊ Yorğan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yorğan — is. Yatanda örtünmək üçün içi yunlu və ya pambıqlı geniş örtü. Qalın yorğan. Yun yorğan. Üstünə yorğan örtmək. – Ələsgər, ağlayır qızlar, arvadlar; Söküldü döşəklər, yorğan qalmadı. A. Ə.. Üstümə bir neçə qətrə su atıldı və yorğanın kənarı ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dör-döşək — is. Yorğan döşək, yatacaq ləvazimatı. Bir cift yastıq, bir cift mütəkkə, bir cift dör döşək . . tədarük görüləcəkdir. R. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yük — is. 1. Daşınmaq, aparılmaq üçün hər cür şey, daşınmalı olan mal və s. Yükü boşaltmaq. Heyvanın dalına yük çatmaq. – Ağ dəvə düzdə qaldı; Yükü Təbrizdə qaldı; Oğlanı dərd apardı; Dərmanı qızda qaldı. (Bayatı). Yük heyvanı – yük daşıyan heyvan. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qurama — I (Cəbrayıl, Salyan, Yardımlı, Oğuz) uydurma, yalan. – Qurama sözə inanma (Oğuz) II (Bakı, Cəbrayıl, Gədəbəy, Hamamlı, Şamaxı, Şuşa) müxtəlif parça kəsiklərindən tikilmiş yorğan, döşək. – Qurama yorğan bəzegli olur (Bakı); – Yorğan üzünüz… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cumaxatan — (Bakı) yorğan döşək üçün divar şkafı. – Dur yorğan döşəgi yığ cumaxatana … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
partal — (Şəki) yorğan döşək. – Partalı sal yatax ◊ Partala düşmax – xəstələnmək, yorğan döşəyə düşmək. – Əli partala düşütdü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cüməxatan — is. Sandıq, yorğan döşək, və s. qoymaq üçün evin iç divarında düzəldilən oyuq, boş yer. Otağın divarlarındakı cüməxatanda böyük sandıqların üstə ipək, zərzər üzlü əlvan yorğan döşəklər qoyulardı. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
durmaq — f. 1. Ayaq üstə, şaquli vəziyyətdə hərəkətsiz dayanmaq. Ağacın altında kölgədə durmaq. Güzgünün qabağında durmaq. Sahildə durub dənizə baxdıq. – <Odabaşı Xudayar bəyə:> . . Di, burada niyə durubsan, buyur, gedək mənzilə. C. M.. Onlar alçaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
girmək — f. 1. Daxil olmaq, içəriyə keçmək (çıxmaq əksi). Evə girmək. Otağa girmək. Qapıdan girmək. – Mirbağır ağa girir, başmaqlarını çıxardır, salam verir. C. M.. <Mərcan bəy:> A gədə, qoçaq, mən səni çağırmayınca sən bu otağa girmə! Ü. H.. Bağa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sandıq — is. <ər. sənduq> 1. İçərisinə paltar və başqa şeylər qoymaq üçün taxtadan qayrılıb, üzəri dəmirlə işlənmiş, açarla açılıbbağlanan qapaqlı iri uzunsov qutu (keçmişdə üstünə yorğan döşək yığılardı). Otağın divarlarındakı camaxatanda böyük… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
